Het concept achter het e-book

Het concept achter het e-book. Over “sharing”, een nieuwe “hub” & “re-assemblage”

Ik wil kort ingaan op twee aspecten van het boek.

In mijn boek zijn een aantal cases over nucleaire export uitgewerkt in de vorm van verhalen. Sommige zijn vrij spectaculair terwijl andere eerder droge opsommingen zijn. Het gaat daarbij om feiten, om antwoorden op vragen die beginnen met “wie, waar, wanneer?” Ik maak in mijn boek ook een systeemanalyse. Waarom willen sommige landen kernwapens? Waarom is de besluitvorming vaak zo ondoorzichtig? Hier geef ik vooral antwoorden op “waarom-vragen”.  De twee vullen elkaar natuurlijk aan. De historische cases zijn de basis van mijn analyse. Mijn analyse verklaart de historische cases. Had ik me beperkt tot enkele historische cases, dan had ik pas echt een thriller kunnen schrijven. Maar wat zouden de lezers dan geleerd hebben? Had ik me beperkt tot theoretische beschouwingen, dan zou ik een zeer beperkt publiek bereikt hebben. Ik hoop nu zowel de gemiddelde dagbladlezer, als journalisten, ambtenaren en wetenschappers te bereiken.

Waarom een e-book? Dat is een heel overwogen keuze, deels gebaseerd op de zeer positieve ervaring met mijn e-book uit 2005, deels op basis van enkele inzichten die ik opdeed bij het lezen van “Digitaal is het nieuwe normaal” van Peter Hinssen. Ik neem de analyse van Hinssen hier niet letterlijk over, maar borduur er op verder:

• Mijn boek bevat veel nieuwe informatie. Informatie die je heel moeilijk of zelfs niet op het internet vindt. Dit is dus de “content”. 
• Als je een klassiek boek op papier uitgeeft, deel je “content” met een beperkt aantal mensen. Je doet aan “sharing”. Boeken zoals dit halen een oplage van 500 à 750 exemplaren. Die belanden dan in 500 à 750 boekenkasten (met wat geluk ook in enkele gemeentelijke & stedelijke bibliotheken, maar ik kom daar zelden journalisten, wetenschappers, ambtenaren of studenten tegen). Het sharen is dus beperkt. Dat zou zeker in dit geval heel spijtig zijn, want moeizaam bij elkaar gezochte informatie die nog niet op het internet te vinden is, “begraaf” je in zeker zin in papieren boeken die maar voor weinig mensen beschikbaar zijn. 
• Door publicatie op internet, doe ik aan maximale sharing. De eerste weken ligt de klemtoon op verspreiding via Facebook en Twitter. Binnen een paar weken plaats ik een pdf-versie op mijn site. Wie dan googelt op “kernwapens”, “uranium”, “Belgonucleaire” etc., kan best ook op mijn site terechtkomen. Ook al zijn veel Vlamingen en Nederlanders goed Engelstalig, toch appreciëren velen nog een tekst in het Nederlands. Over dit onderwerp staan er heel weinig teksten in het Nederlands op het internet. Wie mijn boek op internet vindt, kan er de zaken uithalen die hij of zij nuttig vindt. Zowel zakelijke informatie (kennis) als systemische inzichten (wijsheid).
• Daarna kan iedereen op basis van de stukjes die hij of zij uit mijn boek plukt, zijn eigen nota of tekst opstellen. “Re-assemblage” zeg maar. 
• Mijn boek is naar Twitter- en zelfs Facebooknormen kolossaal groot. Het is net alsof ik een groot pak informatie in ons kennisnetwerk gegooid heb, dat ik er een “hub” gecreëerd heb. Een plek waar velen iets komen oppikken, om dan weer weg te gaan. Want mijn tekst is beschikbaar voor iedereen. Die tekst kan de volgende weken en maanden verknipt en geplakt worden tot nieuwe teksten. Zonder dat ik weet wie dat zal doen en wat er allemaal mee zal gebeuren, maar zo gaat in een horizontale en open netwerksamenleving. Hoe dan ook zullen een aantal van mijn analyses & standpunten zich verder verspreiden in het netwerk. Een proces dat niemand kan stoppen.

Mijn internetboek uit 2005 is talloze keren geraadpleegd en levert tot vandaag reacties op van journalisten, studenten, ambtenaren etc.  Belangrijke analyses uit dat boek werden overgenomen door journalisten en energie-experts. Een gewoon gedrukt boek zou naar mijn mening dat effect niet gehad hebben.

Nog dit. Hoeveel twintigers en dertigers kopen nog dit soort non-fiction boeken? Zeer weinig, als ik in mijn omgeving rondkijk. Terwijl ik zeker ook hen wou bereiken. Ook dat speelde mee bij de keuze voor een e-book.

Tot slotte. Geldt deze redenering voor alle boeken? Neen, natuurlijk niet. Dat moet je geval per geval bekijken. Ik hou zelf bijzonder veel van een mooi gedrukt boek. In dit geval leek me de keuze voor een e-book echter interessanter.